BIP
Unia Europejska
GminaBrzeźno: Do serca przytul psa
01.03.2023 10:48
W lutym do Przytuliska dla Zwierząt w Brzeźnie trafiło aż siedem błąkających się psów. Jednego z nich odnalazł właściciel i zwierzak wrócił do domu. Ponadto w lutym z przytuliska zostały wyadoptowane dwa pieski i jeden kot.
Wiele osób rozważających adopcję zastanawia się nad tym, czy lepiej wziąć do domu pieska czy suczkę. Zwłaszcza przyszli opiekunowie, którzy decydują się na wychowanie psa po raz pierwszy, często długo zastanawiają się nad tym zagadnieniem. Oto wskazówki, które mogą ułatwić podjęcie tej decyzji.
Czy samce są trudniejsze do wytrenowania od suczek?
Często się słyszy, że samce psów są dominujące i podważają hierarchię w stadzie.
- To nie do końca takie proste. Istnieją jednak wyraźne podziały ról wśród psów w sforze, które leżą u podstaw tych uprzedzeń. Na przykład samce psów są odpowiedzialne za obronę terytorium. Nic więc dziwnego, że mają tendencję do bycia nieco bardziej podejrzliwymi na przykład wobec innych psów. Samce psów nie tylko bronią swojego terytorium, ale także je oznaczają. Dzięki temu potencjalni intruzi wiedzą, że są niemile widziani. Samce lubią się siłować z innymi psami, zwłaszcza gdy są młode. Nie wynika to jednak z tego, że są one agresywne. Takie zachowania wynikają z wrodzonego instynktu, który podpowiada, że muszą umieć ocenić swoje miejsce w hierarchii i być przygotowanym na ewentualne poważne walki. Trenują więc, „walcząc” w trakcie zabaw. Zwłaszcza w przypadku ras skłonnych do dominacji szczególnie istotne jest odpowiednio konsekwentne wychowanie i obszerna socjalizacja – mówi Tomasz Opszalski, współwłaściciel Przytuliska dla Zwierząt w Brzeźnie.
Pies czy suczka – kto bardziej się przywiązuje?
Samce mają tendencję do bycia bardziej przywiązanymi niż suczki. Ponadto samce mogą pozostać aktywne i skore do zabaw także w starszym wieku, dotyczy to oczywiście w równym stopniu niektórych suczek. Suki często są bardziej ostrożne w zabawie z ludzkimi dziećmi, podczas gdy samce postrzegają małe dwunożne potomstwo jako dobrych kompanów do figli i siłowania się. Jednak wszystkie powyższe stwierdzenia to tylko tendencje. W przypadku bardzo wielu psów nie można byłoby jednoznacznie stwierdzić na podstawie samego zachowania, czy są to samce, czy suczki.
Dymorfizm płciowy: Wygląd samca i suczki
W przypadku wielu ras samce są wyraźnie większe i cięższe od suk. Ich budowa ciała może być też wyraźnie bardziej umięśniona. Jest to jednak mało zauważalne u bardzo małych ras, takich jak Chihuahua. U dużych ras różnica może wynosić dziesięć kilogramów lub więcej. U wielu ras i mieszańców granice są płynne – duża suczka może górować nad małym samcem tej samej rasy.
Czego można się spodziewać, kiedy suczka wchodzi w ruję?
W zależności od rasy, suczki osiągają dojrzałość płciową między szóstym a dwunastym miesiącem życia i przechodzą pierwszą ruję, która trwa trzy-cztery tygodnie. Następnie wchodzą w ruję raz lub dwa razy w roku. Można wyróżnić kilka jej etapów.
Okres przedrujowy
Podczas okresu przedrujowego, gdy w ciele suki zaczynają się zmiany, informuje ona terytorium o zbliżających się dniach płodnych, skrupulatnie oznaczając swoje otoczenie i doprowadzając samce do szaleństwa swoimi feromonami. W tym czasie suka zaczyna wydzielać również niewielkie ilości krwi. To, ile krwi traci suczka, różni się w zależności od osobnika. Suczka może być bardziej agresywna i szczekliwa. Faza przedrujowa trwa maksymalnie dziesięć dni.
Ruja właściwa
Owulacja inicjuje ruję, która może trwać nawet do kolejnych dziesięciu dni. To może być trudny czas dla opiekuna, ponieważ suka zazwyczaj nie jest zainteresowana smakołykami, szkoleniem czy zabawami, bo chce zobaczyć samca. W tym czasie nie lubi mieć w pobliżu innych suk.
- Jest przy tym pewna rada. Nawet najbardziej posłuszna psia dama nie da się w tym czasie niezawodnie przywołać. Dlatego używajmy smyczy zamiast pozwalać jej na swobodny bieg. Po rui suka stopniowo staje się spokojniejsza i mniej interesująca dla samców – mówi Tomasz Opszalski.
Ciąża urojona
Jeśli suczka nie jest kryta, a więc nie jest w ciąży, to po kilku tygodniach od rui może stać się pseudo-ciężarna. Jest to bardzo stary proces, który przydaje się w wilczym stadzie: pseudo-ciężarne samice produkują mleko i mogą pomóc wiodącej wilczycy w wychowaniu szczeniąt. U większości samic urojona ciąża jest niepozorna. Wykazują one co najwyżej instynkt budowania gniazda. Nie trzeba wówczas interweniować. Niektóre suczki jednak mogą wykazywać problemy behawioralne – stają się niespokojne, agresywne lub tracą na wadze przez brak apetytu. Jeśli suczka broni swoich zabawek poprzez gryzienie lub cierpi na nadmierną laktację, trzeba porozmawiać z lekarzem weterynarii .
Czy samce faktycznie chcą wszędzie zaznaczać terytorium?
Noga w górę wiele razy, na każdym spacerze. Większość opiekunów psów płci męskiej zna to zachowanie swojego zwierzęcego towarzysza. Szczególnie popularne są „punkty zbiórki moczu”, takie jak narożniki domów, hydranty czy latarnie. Ale przy dobrym szkoleniu pies szybko nauczy się, że na przykład samochody lub ściany to tabu. Konsekwentnie trzeba zakazywać oznaczania sąsiedzkich nieruchomości. Zamiast tego warto zachęcać psa do siusiania na drzewa i na terenach zielonych.
Utrzymanie dwóch psów – jaka konfiguracja najlepiej się sprawdzi?
Wyjątki potwierdzają i tu regułę, jednak samice i samce zazwyczaj lepiej się harmonizują niż pary tej samej płci. Dzieje się tak dlatego, że samce i samice częściej postrzegają osobniki tej samej płci jako konkurencję, dlatego może dochodzić do nieporozumień. Wiele zgranych psich zespołów udowadnia jednak, że koegzystencja zwierzaków tej samej płci jest jak najbardziej możliwa. Zwłaszcza gdy dorastają razem, dobrze się ze sobą dogadują.
Co kastracja wnosi do zachowania suki lub psa?
Niektórzy opiekunowie psów chcą wiedzieć, czy kastracja pomoże im w opanowaniu potencjalnych wyzwań, które pojawiają się w przypadku każdej płci. Rzadko się to zdarza i powinno być szczegółowo omówione z weterynarzem i trenerem psów. Kastracja nie jest lekiem na wszystko, ale zabiegiem, który może zmienić charakter psa. Kastracja ma sens tylko ze względów zdrowotnych, zwiększonego zachowania agresywnego lub ponadprzeciętnego popędu płciowego. Weterynarze mogą bezpiecznie stosować u psów płci męskiej implant hormonalny, aby zobaczyć, jakie skutki utrata męskich hormonów może mieć na ich charakter. Niektóre psy stają się strachliwe i niespokojne, dlatego kastracja nie jest wskazana. Dla innych zabieg ten może być z kolei korzystny. Kastracja obniża jednak podstawową przemianę materii. Wiele zwierząt ma tendencję do szybszego przybierania na wadze.
Zatem jaka decyzja? Pies czy suczka?
Różnice w charakterze między sukami i samcami odgrywają znacznie mniejszą rolę niż cechy związane z rasą czy wychowaniem.
- Poniższe podsumowanie jest ogólnikowe i nie będzie się tyczyło każdego psa. Psy płci męskiej są uważane za bardziej przywiązane, ale bardziej rozbrykane, są bardziej dominujące wobec innych psów, znakują terytorium (częściej niż suczki), są silniejsze niż suki w przypadku wielu ras. Suczki mają tendencję do bycia bardziej niezależnymi, są uważane za szczególnie delikatne i wyrozumiałe wobec dzieci, mają ruję raz lub dwa razy w roku, są mniejsze i bardziej delikatne niż samce, w zależności od rasy.
Jeśli zdecydujesz się na szczeniaka, możesz zastanowić się, jak ważne są dla ciebie powyższe aspekty. Najlepiej zapytać hodowcę o radę, która osobowość psa z danego miotu jego zdaniem najbardziej by odpowiadała. W przypadku psa ze schroniska lub innego dorosłego psa wiele już wiadomo o tym, czy nosi on typowe cechy męskie czy żeńskie. Stereotypy dotyczące płci odgrywają podrzędną rolę przy podejmowaniu decyzji, poznaje się psa jako kompletny pakiet. Otwórz się na swojego nowego towarzysza, niezależnie od tego, czy to samica, czy samiec – mówi Tomasz Opszalski.
W prowadzonym przez Tomasza i Małgorzatę Opszalskich przytulisku na adopcję cały czas czekają pieski. Każdy, kto zdecyduje się wziąć psa do domu, otrzyma zdrowe i przygotowane pod względem psychicznym do życia w rodzinie zwierzę.
Ponadto psy są wysterylizowane i zachipowane. Tomasz Opszalski zapewnia, że z zainteresowanymi adopcją osobami spotka się o każdej odpowiadającej tym osobom porze. Ma on również szeroką wiedzę i długoletnie doświadczenie w szkoleniu i wychowywaniu psów, z czego warto skorzystać.
O szczegóły zawsze można zapytać w Przytulisku dla Zwierząt, które razem z hotelem mieści się w Brzeźnie przy ulicy Siennej 13 B. Zainteresowani adopcją lub usługami hotelowymi proszeni są o wcześniejszy kontakt telefoniczny. Dzwonić należy pod numery 506-510-511 lub 691- 198-330.
Informacje można też znaleźć na Facebooku. Wystarczy wpisać: Przytulisko w Brzeźnie lub Tomasz Małgorzata.
Zdjęcia psów przeznaczonych do adopcji są opublikowane na stronie www.krzymow.pl w zakładce „Dla mieszkańców”, w rozdziale „Zwierzęta do adopcji”.
Brzeźno: Do serca przytul psa
Plik pochodzi z serwisu Ale!Radio
Gmina Krzymów